شهيد احمد يونسي

وصیتنامه

:بسم الله الرحمن الرحيم والعصر ان الانسان لفى خسر الا الذين امنوا و الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر بسم الله الرحمن الرحيم در ابتداء بايد بگويم : اگر چه هنوز خودم را لايق شهادت نمى دانم اما چون غالبا هيچ مرگى انسان را خبر نمى كند و مرگ نصيب همه ما خواهد شد لازم دانستم چند خطى به عنون وصيت بنويسم وقتى جنگيدن به ياد خدا و توكل بر خدا و براى او باشد اين عمل آسان ميشود اما چه بسا فراهم ساختن يك زندگى مرفع و راحت خيلى ساده تر و آسانتر از جنگيدن در راه خدا آنهم در جبهه اى كه همه سازمانها و احزاب و گروههاى كه بر عليه اسلام اعتلاف نموده اند من سپاه را به عنوان شغل انتخاب نكرده ام بلكه سپاه را وسيله يا بهتر بگويم پلى مى دانم كه مرا به معبودم مى رساند و خدا كند كه چنين باشد و با وجود بى لياقتى كه در خود احساس مى كنم خداوند براى اين بنده ذليل و مسكين خود منت گذارده و مرا هم مثل عاشقان گذشته كه به معشوقشان رسيدند يپذيرد عزيز ان اقوام آشنايان و دوستان عزيزم قبل از اينكه برايم سوره اى تلاوت كنيد تقاضا دارم از همه تقصيرات من كه نسبت به هر كدام از شما انجام داده ام در گذريد و از خداوند برايم طلب آمرزش كنيد و نيز سفارش مى نمايم به هر كسى كه وصيتم را مى خواند يا گوش مى كند كه واقعا و عملا فراتر از شعار و راهپيمايى امام گرانقدر را يارى رسانند اگردر شعار خويش را سرباز او مى دانند در عمل هم اسلح بدستگرفته و با ضد انقلاب داخلى دشمن خارجى به مبارزه برخيزند پدرم اگر قبول داريد كه امانتى نزد شما بودم از باز پس دادن اين امانت به صاحبش محزون نباشيد و هميشه اين كلام حق را بياد داشته باشيد الا بذكر الله تطمئن القلوب مگر نمى دانى كه با ذكر خدا قلبها اطمينان پيدا ميكند آرى پدر و مادر عزيزم جنگيدن در راه خدا نزديك شدن به خداوند بزرگ و رسيدن به بالاترين رتبه هاست